Падчас урачыстасьцяў на 3 ліпеня Лукашэнка выглядаў надзвычай нэрвова. Ён шмат гаварыў не пра перамогі, а апраўдваўся: за ядзерную зброю, за перамовы з ЗША, за вызваленьне Ціханоўскага.
Упершыню за доўгі час ён столькі казаў пра палітвязьняў. Чаму афіцыйнае «сьвята» прайшло пад знакам унутранага напружаньня і няўпэўненасьці, разважае палітычны аглядальнік Свабоды Валер Карбалевіч.